Przyjemna równinna wyspa w północno-zachodniej części Archipelagu Zadarskiego. Najwyższy punkt, Kalac (74 m n.p.m.) znajduje się w południowej części wyspy. Olib jest pokryty obfitą wegetacją, zwłaszcza w zachodniej części. Wąska część środkowa wyspy jest otoczona z wszystkich stron zatoką. Jedynym siedliskiem na wyspie jest Olib.
Pierwsze wzmianki o wyspie pochodzą z 10. stulecia (Aloip). W roku 1409 jej wypożyczyła Wenecja rodzinie zadarskiej a w roku 1476 zosał osiedlony lądowymi uciekinierami przed inwazją turecką. Wschodnia część wybrzeża jest rozczłonkowana, lecz morze jest płytkie i nieodpowiednie do zarzucania kotwicy.
Osada Olib z małym portem na wybrzeżu szerokiej zatoki z przepiękną piaszczystą plażą. Na wschód leży szeroka, lecz płytka zatoka Slatinica. W zatoce Banve, na południe od osady znajdują się resztki klasztoru i kościołu, które zostały zniszczone około roku 1200. Stale widoczne zostały podstawy domów rzymskich
Sveti Nikola – zatoka i miejsce mocujące na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy, chronine przed borą i północnymi wiatrami. Jugo powoduje wysokie fale, które przedstawiają niebezpieczeństwo dla łódek mocujących.
CZ
DE
EN
HR
